top of page

Marc

van den Hoop

Hij houdt ervan de zaken grondig aan te pakken.

Marc van den Hoop (1965) is nieuwsgierig, analytisch, een echte denker. Maar wel een die graag doet. Op de vraag waar hij plezier in heeft is het antwoord eenvoudig: ‘Lekker bezig zijn in contact met mensen, van alles leren’. Een interview met simply special in eigen persoon.

​

Marc van den Hoop is niet van vandaag op morgen coach en trainer geworden. Een opmerkelijk loopbaanpad voerde hem langs het kweken van planten, een studie bodemkunde, een wetenschappelijke carrière en van lieverlee opklimmen – of misschien beter gezegd afdalen – tot leidinggevende in een grote onderzoeksinstelling. Intussen is hij getrouwd geweest en leeft nu samen met zijn lief, haar kinderen, een hond en twee katten. Samen hebben ze nog eens twee paarden. ‘Ik ben een gelukkig mens’ zegt hij, en hij meent het.

Verder lezen?

Marc-slider.jpg

Ik ben gefascineerd door de principes van eenvoud en complexiteit, met name in organisaties. We kiezen ogenschijnlijk voor complexiteit, maar we verlangen in werkelijkheid naar eenvoud.

Marc van den Hoop - Simply Special

Interview

Interview met Marc van den Hoop

Zijn aard om de dingen zorgvuldig te doen bleek al in zijn vroege jeugd. Geboren in de oostelijke mijnstreek (Limburg) begon hij als kleine jongen met het aanleggen van een serieuze  postzegelverzameling en was een voorbeeldige leerling. Maar het was ook een vrolijke jongen, een nakomertje dat het genoegen had bemoederd te worden door drie oudere zussen. ‘Ze waren echt zorgzaam voor mij’ vertelt hij. Maar het was ook alsof hij enig kind was, want ze waren het huis uit voordat hij tot het besef kwam dat hij zussen had. Geen wonder dat hij – in een omgeving waar verder weinig te beleven viel voor een jonge onderzoeker – snel op zoek ging naar een bezigheid. Het werd de kwekerij, waar hij van zijn achtste tot zijn achttiende levensjaar heeft gewerkt.

Schermafbeelding 2020-06-11 om 14.15.38.

‘Ik vond het heerlijk tussen de planten en ik stond graag op de markt. Ik kon goed verkopen’ weet hij nog. ‘Ik zag het als mensen interesse hadden. Dan knoopte ik een praatje aan.’

De passie voor planten is wel een beetje uitgedoofd, hoewel hij nog steeds enthousiast kan worden over varens en cyclamen. En ook zijn uitgesproken hekel aan hedera blijft hem bij. Toen de vraag zich aandiende ‘wat hij wilde worden’ borduurde hij voort op deze basis met de studie bodemkunde. ‘Ik had de planten wel zo’n beetje gezien, ik wilde wel eens weten wat er onder de grond gebeurde.’

Interactief

Studeren in Wageningen bleek een gouden greep. ‘Ik zou die studie zo weer doen’, lacht hij. Hij had leuke vakken, zoals grond- en gewasanalyse. Wat is daar nou fascinerend aan? ‘Dat je met allerlei proefjes kunt achterhalen wat er in de grond zit.’ En er waren bijkomende voordelen, bijvoorbeeld reizen naar het buitenland. Maar het was toch vooral het leren door doen wat hem aansprak. ‘Ik wil de dingen graag met eigen ogen zien’.

 

Na vier jaar en negen maanden was hij afgestudeerd, maar nog niet uitgeleerd. Er volgde een promotie bij het laboratorium voor fysische en colloidchemie: ‘Kijken hoe kleine deeltjes zich in oplossing gedragen.’ Van den Hoop is onverbeterlijk op zoek naar hoe de dingen werkelijk in elkaar zitten. Het zou hem later helpen het leven zelf beter te begrijpen; de aanleiding om simply special op te richten. De interactie tussen deeltjes verschilt in zijn ogen niet zoveel van die tussen mensen. ‘Als je een klein beetje weet van de deeltjes, weet je ook wat de principes zijn die bepalen hoe de deeltjes reageren’.

​

Hij combineert zijn nauwgezetheid moeiteloos met een ongebreidelde nieuwsgierigheid. Hoewel hij enerzijds hecht aan vaste patronen – ‘ik doe de dingen graag zoals ze zouden moeten’  – kan hij zich anderzijds ontpoppen als een echte vrijheidsstrijder. De verzoening van tegenstellingen lijkt voor hem de gewoonste zaak van de wereld. ‘Zo houd ik van uitbundig feesten, maar niet van overmatig consumeren’ legt hij uit.

Zorgzaam

Mogen we concluderen dat hij een aards type is? Jazeker. Hij houdt van planten, van dieren en zeker ook van mensen. Hij is zorgzaam, net als zijn zussen toentertijd. ‘Ik vind het fijn om er voor een ander te zijn. Beesten reageren daar heel uitgesproken op, maar ook collega’s geven je terug wat je toegevoegde waarde is. ‘Zorgen voor anderen is ook een valkuil,’ geeft hij toe: ‘Je moet leren dat anderen soms iets beter kunnen dan jij. Dat je kwetsbaar bent.’ Voor een eigenwijs type als Van den Hoop was het even in het stof bijten, maar samenwerken met allerlei soorten mensen geeft duurzame voldoening. Prestaties en prestige zeggen hem niet meer zoveel.

Optimistisch

Als hem wordt verzocht de balans op te maken, is hij uitgesproken positief. Het oprichten van simply special – een middel om zijn dromen te delen met anderen – doet hem goed. ‘Ik ben weer als vanouds optimistisch.’  En hij geniet van elke dag die hem gegeven is. ‘We verprutsen zoveel kostbare tijd met dingen die er niet toe doen. Dat leer ik van dierbare mensen om mij heen die helaas te weinig tijd van leven hebben.’ Hij heeft bovendien geleerd te kiezen. ‘Ik ga nu met mensen om die mij in mijn waarde laten. Anderen serveer ik kortgezegd af.’ Wel beleefd natuurlijk, het blijft een katholieke zuiderling

Schermafbeelding 2020-06-11 om 14.15.38.

We verprutsen zoveel kostbare tijd met dingen die er niet toe doen. Dat leer ik van dierbare mensen om mij heen die helaas te weinig tijd van leven hebben

Is de cirkel daarmee rond? In zekere zin wel, want zijn onderneming vereist onder andere dat hij honderden filmfragmenten selecteert en ordent, wat niet anders is dan postzegels verzamelen. Het geven van lezingen laat zich vergelijken met het verkopen van planten op de markt. En de wens om grondig te werk te gaan – met de handen in de aarde – is getransformeerd tot het bewust aandacht geven. Van den Hoop: ‘Als je voor mensen iets wilt betekenen, moet je je verdiepen in wat hen beweegt en wat ze nodig hebben om te groeien.’ Hij ís de grond.

bottom of page